کتاب اعترافات یک تبلیغاتچی راجع‌به چیه؟ مشتریای خودت رو بادقت انتخاب کن و به فکر ساختن یه رابطه‌ی طولانی‌مدت با اونا باش
اولِ کار، یه آژانس تبلیغاتی می‌خواد هر کسب‌و‌کاری رو که به تورش خورد، مشتری خودش کنه؛ اما توی بلند‌مدت این کار ممکن نیست و قاعدتا باید هدفش این باشه که فقط چند تا کسب‌و‌کار رو به‌عنوان مشتریای اصلی خودش انتخاب کنه.
معنیش چیه؟ یعنی وقتی می‌خوای یه مشتری جدید داشته باشی، باید با وسواس زیاد و به‌صورت تدریجی انتخابش کنی. این وسط تنها فاکتوری که ممکنه رشد آژانس رو محدود کنه، میزان تواناییت توی آموزش کارکنای شرکت برای مدیریت حساب مشتریا هست؛ فرایندی که ممکنه گاهی وقتا حتی دو سال هم طول بکشه. آژانسای معتبر معمولا مشتریاشون رو گلچین می‌کنن. می‌دونی چرا؟ چون همیشه براشون تقاضا وجود داره و اونا عرضه‌ی محدودی دارن.
سوال اینجاست که مشتری رو چطوری باید انتخاب کرد؟ اول از همه باید از کار‌کردن با‌هاش احساس راحتی کنی؛ چون قراره رابطه‌ی نزدیک و صمیمی بسازی. ببین چرا با آژانس قبلی بهم زدن و قطع همکاری کردن. ممکنه مشکل از خودشون باشه و هیچ آژانسی نتونه باهاشون کار کنه. اینا احتمالا قبل از درخواست یه تبلیغ خلاقانه باید برن پیشِ روانشناس.
دومین پیشنهادم بهت اینه که هم خودت و هم مشتریت باید دنبال ساختن یه رابطه‌ی بلند‌مدت باشین که هر دو ازش سود ببرین. با حاشیه‌ی سود نیم‌درصدی نمیشه از پسِ حسابِ مشتریای که زیادی چونه می‌زنه براومد و ازش سودی برد.
بعضی مشتریا به این معروفن که زیاد آژانس عوض می‌کنن؛ از ۲۰۰کیلومتریِ اینا رد نشو؛ چون وقتی دستت رو گذاشتن توی پوستِ گردو، دیگه هیچ‌کاری نمی‌تونی بکنی. هیچ‌وقت برای تبلیغ محصولات جدید و همینطور رو‌به‌افول همکاری نکن. می‌دونی چرا؟ چون واسه محصولات جدید باید خودت رو به آب‌و‌آتیش بزنی و یه بودجه‌ی تبلیغاتیِ سنگین بگیری که اصلا معلوم نیست با این بودجه‌ی سنگین، به جایی برسی یا نه. علاوه‌بر اون احتمالا به محصولاتی که همین الانش دارن از بازار حذف میشن، با هیچ تبلیغی نمی‌تونی کمک کنی.
یه تعداد از شرکتا به‌طور عمومی اعلام می‌کنن که قراره با کدوم آژانسا کار کنن. توی این شرایط، داوطلبانه از میدون رقابت کناره‌گیری کن؛ چون ریسکِ علنی‌شدنِ شکست احتمالیت خیلی زیاده و به امتحانش نمی‌ارزه.
در‌نهایت یه توصیه‌ی برادرانه برات دارم. هیچ‌وقت با شرکتای خیلی بزرگ کار نکن؛ چون همیشه می‌ترسی از دستشون بدی و زندگی‌کردن با این ترسِ همیشگی مایه‌ی عذابه.