مگه میشه دنبال یه چیزی توی اینترنت بگردی و سروکارت به گوگل نیفتاده باشه؟ اگه بخوای چیزی رو جست‌وجو کنی، گوگلش می‌کنی. توی یوتیوب ویدیو می‌بینی و ایمیل‌هات هم توی جیمیل چک می‌کنی. خیلی از کارهایی که توی اینترنت می‌کنی، مستقیم یا غیرمستقیم به گوگل وصله. با این حال باز هم فکر می‌کنی به رفتارهای گوگل آگاهی درحالی‌که اصلا اینطور نیست.
خلاصه کتاب پشت پرده گوگل (ترجمه‌ی کتاب Google leaks) که توسط کارمند سابق گوگل نوشته شده، ادعا میکنه که غول دنیای تکنولوژی به‌خاطر سوگیری‌های سیاسی به فساد کشیده شده و سعی میکنه اذهان عمومی رو با سوگیری‌های خودش جهت‌دهی بکنه.
زک ورهیس که نویسنده‌ی این کتاب هست، ادعا میکنه که گوگل به‌طور مغرضانه‌ای اخبار رو به بهانه‌های مبارزه با اخبار جعلی سانسور میکنه؛ با‌این‌حال چیزی که درباره‌ی این سانسورکردن حائزاهمیت هست، اینه که گوگل بیشتر اخباری رو سانسور میکنه که در مدح و ستایش عملکرد دونالد ترامپ نوشته بشن.
نویسنده‌ی کتاب درباره‌ی پروژه‌های نرم‌افزاری‌ای صحبت میکنه که با هدف رفع تبعیض‌های جنسیتی راه‌اندازی میشن؛ اما اگه به همین پروژه‌های دقیق‌تر نگاه کنی، متوجه نگاه تبعیض‌آمیزی و درعین‌حال برابرطلبانه‌ای میشی که مفهوم عدالت رو زیرسوال می‌بره.
خلاصه کتاب پشت پرده گوگل بهمون میگه، ورهیس، مهندس ارشد این شرکت بزرگ، باور داره که در واکنش به پیروزی دونالد ترامپ در ریاست جمهوری تو سال ۲۰۱۶، مدیران ارشد گوگل یه استراتژی جنگی رو برای مخالفت با برنامه‌های سیاسی اون تنظیم کردن.
ورهیس باور داره که «انتخاب دونالد ترامپ به‌چشم یه مشکل دیده میشد که نیاز به راه‌حل داشت.» اون فکر میکنه که راه‌حل این مشکل پروژه‌ای به اسم Machine Learning Fairness بود، یه محصول هوش مصنوعی که به‌عنوان «سیستم جدید کنترل اطلاعات» طراحی شده بود که به کاربران خودش گفته بود این برنامه به‌عنوان راهی برای اصلاح سوگیری ناخودآگاه کار میکنه، ولی هدف بلندپروازانه‌تری داشت.
در بخشی از خلاصه کتاب پشت پرده گوگل از زبون نویسنده می‌خونیم:
من از بچگی با اعتقاد به آزادی بیان بزرگ شدم و به‌نظرم آزادی بیان، بخش مهمی از یه دموکراسی واقعیه. دیدگاه‌های من توی کل زندگیم با گرفتن اطلاعات از منابع مختلف شکل گرفته و هیچ‌وقت خودم رو به جبهه‌ی سیاسی خاصی محدود نکردم.
آزادی بیان، من رو با اطلاعات و بحث‌های جدیدی آشنا می‌کرد که به گوشم نخورده بود و بهشون فکر نکرده‌بودم. به‌نظرم این زیبایی آزادی بیانه. به‌نظر نمی‌رسید گوگل، عقیده‌ای به آزادی بیان و بحث آزاد داشته‌باشه. توی گوگل، نظرات درست انگار ازقبل تعیین شدن و کار گوگل اینه که مخاطب رو به‌سمت این نظرات هدایت کنه.
گوگل برنامه داشت که برضد «اخبار جعلی» یه جنگ راه بندازه تا اخبار و بحث‌های آنلاین محدود بشن. این برنامه‌ی گوگل به‌نظرم خیلی شبیه سانسوره. توی این نقطه، خیلی مبهم می‌دونستم که چی توی سر گوگل می‌گذره؛ پس سعی کردم ته و توی قضیه رو دربیارم. خوشبختانه گوگل یه شرکت بازه و بیشتر اسناد داخلی شرکت برای تمام کارمندانش در دسترسه. من خیلی ساده «اخبار جعلی» رو جست‌وجو کردم و اولین سندی که برام آورد، دید خوبی از کل برنامه بهم داد؛ اما درواقعیت همه چیز این نبود. داستان چیز دیگه‌ای بود که من با نوشتن این خلاصه کتاب اسمش رو افشاگری گذاشتم.
من، شاهد حرکت تدریجی گوگل به‌سمت جهت‌گیری سیاسی و سانسور عمدی بودم. بعد از انتخاب ترامپ به‌عنوان رئیس جمهور، دیدم که این ابرقدرت اطلاعات و تکنولوژی چه مسیری رو پیش گرفته؛ از «لیست‌های سیاه» گرفته تا توسعه‌ی هوش مصنوعی برای تشخیص «اخبار جعلی». نتونستم نسبت‌به همه‌ی این ماجراها بی‌تفاوت باشم و اسناد داخلی گوگل رو برای عموم افشا کردم تا مردم بدونن که توی گوگل چی می‌گذره.
اگه دوست داری درباره‌ی این رازها بیشتر بدونی، همین الان خلاصه‌ی صفر تا صد کتاب پشت پرده گوگل رو می‌تونی توی سایت یا اپلیکیشن چکیدا بخونی.
- اگه می‌خوای بدونی ارتباط گوگل با ریاست جمهوری دونالد ترامپ چیه
- اگه می‌خوای بدونی ماجرای توئيت نامفهوم ترامپ چی بود
sanaz ssss
